خود مراقبتی مجموعه‌ای از اعمالی است که فرد طی آن با استفاده از دانش، مهارت و توان خود به صورت مستقل مراقبت از سلامتی خود را در تمامی زمینه‌ها انجام می‌دهد. البته در موارد مخصوص، خود مراقبتی بخشی از روند بهبود درمان و کمک به پزشک، مشاور، روانپزشک، پرستار یا راهنما نیز می‌باشد. در چنین مواردی دنبال کردن روند بهبود بیماری، بخش مهمی از خودمراقبتی است و باید به دقت رعایت شود. خود مراقبتی به عنوان عامل مهمی در سلامت اجتماع و خانواده محسوب می‌شود و انواع مختلفی دارد. در خود مراقبتی هر فرد با اتکا به تصمیم خود و بدون نیاز به دیگران، مراقبت از خود را انجام می‌دهد. با افزایش آگاهی، استفاده از ابزارها، کسب مهارت و توانایی در زمینه خودمراقبتی هر فرد می‌تواند نقش اثرگذاری در سلامت اجتماعی و کاهش بیماری‌های جسمی و سلامت روانی جامعه داشته باشد. امروزه تکنولوژی نقش مهمی در زمینه خود مراقبتی ایفا می‌کند. دستیار هوشمند خود مراقبتی، یا به عبارت دقیق‌تر، دستیار هوش مصنوعی مرتبط با مراقبت از خود، نوعی نرم‌افزار یا دستگاه بهره‌بردار از هوش مصنوعی است که به افراد در بهبود کیفیت زندگی و رفاه شخصی کمک می‌کند. این سازوکارها اطلاعات شخصی را می‌گیرند و سپس توصیه‌ها و راهنمایی‌هایی ارائه می‌دهند تا به افراد در مدیریت بهتر سلامت فیزیکی و روحی-روانی آنها کمک کنند. ابزارها و نرم‌افزارها با استفاده از هوش مصنوعی سازوکاری را برای کمک در اندازه‌گیری پارامترهای سلامت ارائه می‌دهند که به تعیین و رسیدن اهداف درمانی بیماران و بهداشت فردی افراد جامعه کمک می‌کنند. از نمونه‌های آن، ارائه مراقبت مستقیم، دریافت بلادرنگ علایم حیاتی، ارائه اطلاعات بیمار به پزشکان و پرستاران می‌باشد. معماری عمومی سازوکارهای خود مراقبتی از سه بخش جداگانه تشکیل شده است، بخش اول شامل حس‌گرها و دستگاه‌های تخصصی که به عنوان لوازم جانبی نرم‌افزارهای سلامت عمل می‌کنند. بخش دوم، شامل دستگاه‌هایی مانند سیستم‌های دستیار دیجیتالی شخصی یا تلفن‌های هوشمند می‌باشد که در اختیار کاربران نهایی قرار می‌گیرد. این وسایل به عنوان میانجی برای ارتباط داده‌ها در بخش اول و سوم به کار برده می‌شوند. بخش سوم شامل سرورهایی می‌باشد که توابع حقیقی را اجرا و تسهیلات عملیات استفاده از پایگاه داده را برای نرم‌افزارها فراهم می‌کنند.

استفاده از فناوری باعث افزایش توان بالقوه بیماران و افراد جامعه در بهبود سلامت و عملکرد آنان می‌شود. بهره‌برداری از هوش مصنوعی در اپلیکیشن‌ها و برنامه‌های کاربردی در زمینه خود مراقبتی به خصوص برای بیماران، افراد سالمند و افراد ناتوانی که نیاز به مراقبت دارند مناسب بوده و باعث می‌شود که وابستگی دائمی کاهش یافته و فرد بتواند از عهده انجام برخی از کارهای خود برآید. همچنین استفاده از تکنولوژی‌های مرتبط با خود مراقبتی می‌تواند به  افرادی که قادر به خود مراقبتی نیستند و نیازمند دریافت مراقبت‌های بهداشتی از ارائه دهندگان خدمات اجتماعی یا بهداشتی باشند نیز کمک کند.

خودمراقبتی دارای انواع متنوعی است که خود مراقبتی فردی برای حفظ سلامت، خود مراقبتی و بیماری‌های جزئی، خود مراقبتی و بیماری‌های مزمن، برخی از انواع پرکاربرد آن است. از طریق دستیارهای هوشمند خود مراقبتی می‌توان مراقبت فردی جامعه در زمینه‌های مذکور را تسهیل و بهبود داد. با استفاده از انواع دستیار هوشمند خود مراقبتی می‌توان مسائلی همچون نظارت بر سلامت فیزیکی، مدیریت تغذیه، مدیریت استراحت و خواب، مدیریت استرس و روان‌شناختی، پشتیبانی از تصمیم‌گیری‌های بهداشتی و ارتباط با پزشکان را بهبود داد.